ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ...

Η καινούρια έκδοση του άρθρου, εμπλουτισμένη και βελτιωμένη, βρίσκεται στην μόνιμη θέση της:

digitalzoot.weebly.com (ΚΛΙΚ στον υπερσύνδεσμο)

Μικρό φωτογραφικό αφιέρωμα

21 Απριλίου 1967: Ο συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος κάνει πραξικόπημα και καταλαμβάνει με μία ομάδα στρατιωτικών την διακυβέρνηση της χώρας.

Η δημοκρατία εξαφανίζεται...

Έρχεται μία σκληρή δικτατορία που κράτησε 7 χρόνια.

7 χρόνια, που στους περισσότερους Έλληνες φάνηκαν 7 αιώνες...

Σύμβολο της Χούντας (έτσι επικράτησε να λέγεται από τον λαό η ομάδα αυτή των στρατιωτικών) ήταν ο φοίνικας (μυθολογικό πουλί) που ξαναγεννιέται μέσα από τις στάχτες του και σε πρώτο πλάνο ο ελληνικός στρατός (για "να παινέψουν οι πραξικοπηματίες  και το σπίτι τους" αφού ήταν και οι ίδιοι στρατιωτικοί).

Αυτό ήταν το "πουλί της χούντας", όπως το ονόμαζε ο λαός...

...ο οποίος με τα μάτια του το έβλεπε κάπως έτσι:

Μετά από το πρώτο πάγωμα, οι Έλληνες άρχισαν να αντιδρούν στην δικτατορία του Παπαδόπουλου.

Όλοι;

Όχι, βέβαια!

Κάποιοι είχαν συμφέρον να υπάρχει δικτατορία στην Ελλάδα.

Κάποιοι άλλοι βολεύονταν με αυτό το καθεστώς.

Πολλοί άνθρωποι δεν συμφωνούσαν, αλλά δίσταζαν να κάνουν κάτι για να έρθει ξανά η δημοκρατία στην χώρα μας,

είτε επειδή κοιτούσαν ,όνο τον εαυτό τους και ήθελαν να έχουν την ησυχία τους,

είτε επειδή φοβόντουσαν για την ζωή τους ή την ζωή της οικογένειάς τους.

(Το' χει πει και ο ποιητής μας, ο Κάλβος: "Θέλει αρετήν και τόλμη η ελευθερία".)

Έτσι ο κλήρος του αγώνα ενάντια στην χούντα έπεσε σε λίγους ανθρώπους, πιο νέους και πιο θαρραλέους.

Η αντίσταση ενάντια στην χούντα κορυφώθηκε κατά την διάρκεια των ημερών του "Πολυτεχνείου", όπως συνηθίζουμε να λέμε.

Τι είναι όμως το Πολυτεχνείο;

Από μόνο του είναι ένα πανεπιστημιακό κτήριο:

Σ' αυτό το κτήριο, τον Νοέμβρη του 1973, το μεσημέρι της Τετάρτης 16 του μήνα, κλείστηκαν μέσα οι φοιτητές...

...και άρχισαν να διαμαρτύρονται εναντίον της χούντας. 

Μοίραζαν προκηρύξεις στον κόσμο...

(Προκηρύξεις εκείνων των ημερών)

... έγραφαν συνθήματα στα λεωφορεία...

...και έστησαν ραδιοφωνικό σταθμό...

...μέσα από τον οποίον καλούσαν τον λαό να βγει στους δρόμους και να αγωνιστεί εναντίον της χούντας.

Ο κόσμος πλήθαινε και η κατάσταση άρχισε να φεύγει από τον έλεγχο της χούντας.

Γι' αυτό οι χουντικοί αποφάσισαν να βάλουν την αστυνομία να αναλάβει δράση...

Όταν τα πράγματα άρχισαν να σκουραίνουν περισσότερο, η χούντα κατέβασε στους δρόμους και τον στρατό με τα τανκς.

Από μέσα οι φοιτητές, ανεβασμένοι πάνω στα κάγκελα...

Απ' έξω το τανκ, έχει πάρει θέση επίθεσης και περιμένει...

Στις 2 και 50 τα ξημερώματα Σαββάτου 17 Νοέμβρη παίρνει την εντολή.
Με τις βαριές του ερπύστριες και τον μεγάλο του όγκο γκρεμίζει την πύλη του Πολυτεχνείου, για να αναγκαστούν οι φοιτητές να βγουν έξω.

Η πύλη πέφτει με εκκωφαντικό θόρυβο, τραυματίζοντας βαριά μία φοιτήτρια που βρισκόταν από πίσω, και προξενεί τρόμο και πανικό στους έγκλειστους φοιτητές.

Το Πολυτεχνείο αδειάζει και ο χώρος καθαρίζεται από τα αίματα...

...αφού στο μεταξύ έχουν σκοτωθεί δεκάδες άνθρωποι στους γύρω δρόμους, αλλά και σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας από σφαίρες ελεύθερων σκοπευτών ή αστυνομικών.

Η χούντα φαίνεται πως έχει κερδίσει αυτήν την μάχη.

Στην πραγματικότητα, όμως, δεν της έχουν μείνει πολλοί μήνες ζωής:
Τον Ιούλιο του 1974, μετά από 8 μήνες, η 7χρονη δικτατορία καταρρέει...
Καταρρέει, γκρεμίζοντας όμως μαζί της και την Κύπρο.
Έχοντας κάνει ένα αποτυχημένο πραξικόπημα για να ρίξει τον νόμιμο πρόεδρό της, τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο, δίνει την αφορμή στους Τούρκους να εισβάλουν στο νησί και να καταλάβουν το βόρειο τμήμα του. Σχεδόν το 1/3 της Κύπρου υποδουλώνεται στους Τούρκους...

...και οι κάτοικοί της αναγκάζονται να γίνουν πρόσφυγες στην ίδια τους την χώρα.

Δείτε ένα εικονογραφημένο χρονικό των τριών ημερών (14 - 15 - 16 Νοεμβρίου 1973)
(από το περσινό μας blog της ΣΤ΄)

Και μία ζωγραφιά από την Φρόσω: