Ο παγοπώλης

Από τα αρχαία χρόνια, για να συντηρήσουν τα φαγητά ή να έχουν κρύο νερό τα καλοκαίρια, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν κομμάτια πάγου που τα τοποθετούσαν σε ειδικά δοχεία (δεν τα έλεγαν ακόμα ψυγεία!).
Βέβαια, για να βρουν πάγο κατακαλόκαιρο ήταν λίγο δύσκολο. Μόνο οι βασιλιάδες, που είχαν πολύ προσωπικό και πολλούς δούλους (κι απ' αυτούς όχι όλοι - μόνον όσοι είχαν το παλάτι τους κοντά σε ψηλό βουνό που διατηρούσε μέχρι αργά τα χιόνια του) έστελναν τους υποτακτικούς τους να τους φέρουν χιόνι από την κορυφή του κοντινού βουνού.


Στην σημερινή εποχή, όμως, αλλά αρκετά χρόνια πριν, οι άνθρωποι έμαθαν να παρασκευάζουν πάγο (με νερό, αμμωνία και αλάτι, σε ειδικά εργοστάσια, τα παγοποιεία, και με την κατάλληλη τεχνική). 

Πριν από κάμποσα χρόνια, στην εποχή των παππούδων μας, τα ηλεκτρικά ψυγεία ήταν πολύ καινούρια εφεύρεση, άρα και πολύ ακριβά. Έτσι τα αγόραζαν μόνον οι πλούσιοι.

Οι υπόλοιποι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν ψυγεία με πάγο (θα δούμε φωτογραφίες πιο κάτω).

Επομένως, εκείνα τα χρόνια είχε μεγάλη πέραση το επάγγελμα του παγοπώλη, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες.

Οι παγοπώλες, ανάλογα με την εποχή και με τα μέσα που είχε ο καθένας, μετέφεραν τον πάγο μέσα σε καρότσια, κάρα, τρίκυκλα ποδήλατα ή τρίκυκλες μοτοσικλέτες.

Η δουλειά των παγοπωλών ήταν κουραστική: έπρεπε να ξυπνούν από τα χαράματα και να μοιράζουν τον πάγο νωρίς το πρωί, πριν πιάσει η ζέστη και λιώσει. Για τον ίδιο λόγο, όταν τον μετέφεραν τον σκέπαζαν με χοντρά υφάσματα ή τσουβάλια.
Για να προστατέψουν τα χέρια τους από το κρύο, φορούσαν χοντρά γάντια.

Τα κύρια εργαλεία τους ήταν ένα πριόνι για να κόβουν τον πάγο στο μέγεθος που ήθελε ο πελάτης, ένας γάντζος, καθώς και ένα χειροκίνητο μηχάνημα για να τον θρυμματίζουν.

Κάθε σπίτι είχε και από μία παγωνιέρα (το ψυγείο της εποχής):

Το ψυγείο αυτό χωριζόταν σε τρία μέρη:
Στο πάνω τμήμα τοποθετούσαν τον πάγο. Στην ίδια θήκη υπήρχε ένα ντεπόζιτο στο οποίο έβαζαν νερό για να κρυώνει και να έχουν παγωμένο νερό. 

Το κρύο νερό το έπαιρναν από ένα βρυσάκι που είχε το ψυγείο εξωτερικά.

Το μεσαίο τμήμα ήταν το κύριο μέρος του ψυγείου - εκεί που έβαζαν τα τρόφιμα για να συντηρούνται.

Το κάτω τμήμα του είχε ένα συρτάρι (με εξωτερική βρυσούλα) για να μαζεύει η νοικοκυρά τα νερά από τον πάγο που έλιωνε σιγά-σιγά.

Το επάγγελμα του παγοπώλη άνθισε μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1960. Από το 1970 και μετά κυριάρχησαν τα ηλεκτρικά ψυγεία, που στο μεταξύ είχαν φτηνύνει, και η εικόνα του παγοπώλη που αφήνει τον πάγο έξω από κάθε σπίτι σιγά-σιγά εξαφανίστηκε από την ζωή μας...

Δεν εξαφανίστηκε όμως και το επάγγελμα. Απλώς άλλαξε μορφή.

Τα παγοποιεία σήμερα μπορεί να μην μοιράζουν τον πάγο τους για τα ψυγεία μας, όμως τροφοδοτούν  καταστήματα που τον χρειάζονται (καφετέριες που χρησιμοποιούν παγάκια για τα διάφορα ποτά, ψαράδικα, κλπ.).